مقایسه رمی فنتانیل - پروپوفول با رمی فنتانیل - تیوپنتال سدیم برای لوله گذاری تراشه در غیاب شل کننده های عضلانی
Authors
abstract
زمینه و هدف : در بعضی از موقعیت های پزشکی استفاده از شل کننده های عضلانی برای لوله گذاری تراشه به دنبال تزریق هوشبرهای وریدی ممکن است، غیرضروری و یا مضر باشد. این مطالعه به منظور مقایسه شرایط لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه به دنبال القای بیهوشی عمومی با پروپوفول یا تیوپنتال سدیم در ترکیب با رمی فنتانیل در غیاب شل کننده های عضلانی انجام شد. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، 42 بیمار در کلاس 1و2 درجه بندی متخصصین بیهوشی امریکا برای القای بیهوشی در یکی از دو گروه پروپوفول mg/kg2 یا تیوپنتال سدیم mg/kg 5 قرار گرفتند. در هر دو گروه از بیماران mg/kg5/1 لیدوکائین و µg/kg5/2رمی فنتانیل 30 ثانیه قبل از هوشبرها تزریق شد. 90 ثانیه بعد از القای بیهوشی لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه انجام شد. وضعیت لوله گذاری براساس سهولت تهویه با ماسک، شلی فک، لارنگوسکوپی، وضعیت طناب های صوتی و پاسخ بیمار به لوله گذاری تراشه و بادکردن کاف لوله تراشه به صورت عالی، خوب، مناسب و بد ارزیابی شد. میانگین فشارخون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب قبل از القا ، بعد از القای بیهوشی و بلافاصله ،2 دقیقه و 5 دقیقه بعد از لوله گذاری تراشه ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری فیشر ، کای اسکوئر و تی استودنت مقایسه شد. یافته ها :وضعیت لارنگوسکوپی و لوله گذاری عالی یا خوب در 40درصد بیماران گروه دریافت کننده تیوپنتال سدیم و80درصد بیماران گروه پروپوفول مشاهده شد (p<0.05). افت فشار خون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در گروه پروپوفول به طور معنی داری شدیدتر از گروه دریافت تیوپنتال سدیم بود (p<0.05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ترکیب پروپوفول با رمی فنتانیل برای لوله گذاری تراشه در غیاب شل کننده های عضلانی نسبت به ترکیب تیوپنتال سدیم با رمی فنتانیل برتر است، اما موجب افت شدیدتر فشارخون متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب می شود.
similar resources
مقایسه پروپوفول و رمی فنتانیل با تیوپنتال و رمی فنتانیل برای لوله گذاری نای بدون استفاده از شل کننده عضلانی
full text
استفاده از پروپوفول و رمی فنتانیل بدون شل کننده عضلانی جهت لوله گذاری نازوتراکیال در کودکان
چکیده : مقدمه و هدف : روش معمول جهت لوله گذاری تراشه به هنگام القاء بیهوشی تجویز داروهای شل کننده عضلانی به دنبال یک داروی هیپنوتیک می باشد. در استفاده از شل کننده های عضلانی جهت اعمال جراحی کوتاه مدت به دلیل عوارض جانبی و شلی طولانی مدت اختلاف نظر وجود دارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان سهولت لوله گذاری داخل تراشه از راه بینی پس از تجویز پروپوفول و رمی فنتانیل بدون شل کننده عضلانی در ا...
full textمقایسه تأثیر پروپوفل یا تیوپنتال در ترکیب با رمی فنتانیل بر وضعیت لوله گذاری تراشه در غیاب شل کننده های عضلانی
مقدمه و هدف: در بعضی از موقعیت های پزشکی تجویز شل کننده های عضلانی جهت لوله گذاری تراشه به دنبال هوشبرهای وریدی ممکن است غیر لازم و یا گاهی مضر باشد. در چنین موقعیتهایی جای داروهای جایگزین جهت تسهیل لوله گذاری تراشه مشهود است. رمی فنتانیل از داروهای مخدر کوتاه اثر است که می تواند در حل این مشکل مفید باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر پروپوفل یا تیوپنتال در ترکیب با رمی فنتانیل بر وضعیت لوله گ...
full textبررسی شرایط لوله گذاری تراشه بدون شل کننده عضلانی با پروپوفول، مپریدین و دوزهای پایین رمی فنتانیل
سابقه و هدف: استفاده از دوزهای بالای رمی فنتانیل و پروپوفول به طور معمول شرایط مطلوبی را جهت لوله گذاری تراشه فراهم می سازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شرایط لوله گذاری تراشه با مپریدین، پروپوفول و دوزهای پایین رمی فنتانیل (5/1-1 میکروگرم بر کیلوگرم) صورت گرفت. مواد و روش ها: پس از تزریق پیش داروی مپریدین و میدازولام، 60 بیمار تحت عمل جراحی ارتوپدی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به بی...
full textارزیابی وضعیت لوله گذاری تراشه در بالغین بعد از القای بیهوشی با پروپوفول و دوزهای متفاوت رمی فنتانیل
full text
لوله گذاری زود هنگام تراشه با شل کننده عضلانی غیر دپلاریزان و اضافه دوز تیوپنتال سدیم
سابقه و هدف: مهمترین وظیفه متخصص بیهوشی حصول راه هوایی مطمئن در کوتاهترین زمان است. با توجه به وجود موارد متعددی که در آنها منع مصرف ساکسینیل کولین وجود دارد و لوله گذاری تراشه توسط یک شل کننده غیر دپلاریزان پس از 4 دقیقه صورت می گیرد که در مورد اورژانس زمان زیادی محسوب می شود. در این مطالعه با تزریق 20% اضافه دوز تیوپنتال سدیم و دوز معمولی آتراکوریوم این زمان تاخیری به 30 ثانیه کاهش داده شده ا...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگانجلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۸-۲۵
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023